បកប្រែពីវេបសាយ thairath:
ដោយ អោម សាវុឌ្ឍ៖
បរិយាកាសសន្តិសុខនៅភូមិភាគអាស៊ី-ប៉ាស៊ីហ្វិក នៅតែមិនស្ងប់ចាប់តាំងពីមានកិច្ចប្រជុំកំពូលមេដឹកនាំសហរដ្ឋមេរិក-ចិន កាលពីថ្ងៃទី ១៥ ខែវិច្ឆិកា ដោយព័ត៌មានបរទេសរាយការណ៍ថា ថ្ងៃទី ១៩ វិច្ឆិកា កងបញ្ជាការសេនាធិការចម្រុះរបស់កូរ៉េខាងត្បូងបានផ្សព្វផ្សាយថា តំបន់ការពារអាកាសរបស់កូរ៉េខាងត្បូង KADIZ បានត្រូវហ្វូងយន្តហោះចម្រុះរបស់ចិន និងរុស្ស៊ី ហោះទន្រ្ទាន រហូតមានការបញ្ជូនហ្វូងយន្តហោះទៅចាត់ការរាំងស្កាត់ ។
ការឈ្លានពានបានកើតឡើងនៅក្នុងតំបន់ការពារដែនអាកាសភាគឦសាន ដែលស្ថិតនៅក្នុងសមុទ្រជប៉ុន មានយន្តហោះចម្បាំងរុស្ស៊ី ៧ គ្រឿង និងយន្តហោះចម្បាំងចិន ២ គ្រឿង ហើយយន្តហោះបានហោះឆ្លងកាត់មួយរយៈពេល មុនពេលហោះចេញពីតំបន់នោះ ។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នានេះ បញ្ជាការកូរ៉េខាងត្បូងបានបញ្ជាឱ្យបញ្ជូនក្រុមយន្តហោះចម្បាំង និងយន្តហោះចាក់សាំងនៅកណ្តាលអាកាស ដើម្បីស្ទាក់ចាប់ ប៉ុន្តែខាងចិន និងរុស្ស៊ីបានបញ្ជាក់ថា យន្តហោះចម្បាំងចិន និងរុស្ស៊ីមិនបានហោះចូលលុកលុយដែនអាកាសរបស់កូរ៉េខាងត្បូងទេ ។
ក្រោយមក កងទ័ពចិនបានពន្យល់ថា ប្រតិបត្តិការនេះគឺជាការអនុវត្តធម្មតា ដែលទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានបរទេសក៏បានរាយការណ៍ដែរថា រដ្ឋាភិបាលរុស្ស៊ីបានច្រានចោលជាយូរមកហើយនូវតំបន់ការពារដែនអាកាស KADIZ របស់កូរ៉េខាងត្បូង ខណៈដែលរដ្ឋាភិបាលចិនចាត់ទុកថា មិនមែនជាដែនអាកាសរបស់កូរ៉េខាងត្បូងទេ ដូច្នេះប្រទេសនីមួយៗគួរមានសេរីភាពក្នុងការហោះឆ្លងកាត់ ។ នៅដើមឆ្នាំ 2019 យន្តហោះចម្បាំងរបស់កងទ័ពអាកាសកូរ៉េខាងត្បូងបានបាញ់ព្រមានរាប់រយគ្រាប់ទៅលើយន្តហោះចម្បាំងរុស្ស៊ី បន្ទាប់ពីមានការឈ្លានពានដែនអាកាសកូរ៉េខាងត្បូង ក្នុងពេលធ្វើសមយុទ្ធជាមួយកងទ័ពអាកាសចិន ឧបទ្ទវហេតុនេះក៏បានជំរុញឱ្យកងទ័ពអាកាសជប៉ុនបញ្ជូនយន្តហោះចម្បាំងទៅស្ទាក់ចាប់ផងដែរ ប៉ុន្តែរុស្ស៊ីនិងចិន ទាំងពីរនៅតែទទូចថាមិនបានឈ្លានពានដែនអាកាសតាមមធ្យោបាយណាមួយឡើយ ។
នៅថ្ងៃដដែលទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន Reuters បានរាយការណ៍ថា រដ្ឋាភិបាលជប៉ុនបានស្នើថវិកាទៅលើសន្តិសុខពិសេស ភ្ជាប់ជាមួយផែនការជំរុញសេដ្ឋកិច្ច ដែលមានតម្លៃខ្ពស់បំផុតក្នុងរយៈពេល 3 ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ មានចំនួនជាង 700 ពាន់លានយ៉េន ហើយបញ្ជាក់ថា ថវិកាមួយចំនួនដែលបានលើកឡើង បានរៀបចំសម្រាប់ការទិញយន្តហោះឈ្លបយកការណ៍ ដើម្បីធ្វើឱ្យថវិកាសន្តិសុខរបស់ប្រទេសជប៉ុនសម្រាប់ឆ្នាំសារពើពន្ធរហូតដល់ខែមីនា ឆ្នាំ 2022 ដល់ជាង 6 លានលានយ៉េន ។
រ៉យទ័រក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថា រដ្ឋាភិបាលជប៉ុនបានបង្ហាញពីការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ខ្លួនជាយូរមកហើយក្នុងការលុបបំបាត់មុខមាត់យោធាក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ដោយរក្សាថវិកាការពារមិនឲ្យលើស ១ ភាគរយនៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប (GDP) ប៉ុន្តែដោយភាពកង្វល់ចំពោះសន្តិសុខក្នុងសមុទ្រចិនខាងកើត កងទ័ពចិនកាន់តែមានឥទ្ធិពល នោះគោលដៅថ្មីមួយត្រូវបានកំណត់ឱ្យបានដល់ 2 ភាគរយ ៕