អត្ថបទ សូរ្យរិទ្ធ៖
កាសែត prachachat របស់ថៃបានចេញអត្ថបទមួយស្តីអំពីការចរចាតំបន់ទាមទារត្រួតស៊ីគ្នា (Overlapping Claims Area = OCA) រវាងប្រទេសថៃ និងកម្ពុជា គឺជាចំណុចសំខាន់មួយនៃជំនួបរវាងសម្តេចធិបតី ហ៊ុន ម៉ាណែត នាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃកម្ពុជា និងលោក សេដ្ឋា ថាវីស៊ីន នាយករដ្ឋមន្ត្រី និងជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងហិរញ្ញវត្ថុថៃ ក្នុងឱកាសដែលសម្តេចធិបតីបំពេញទស្សនកិច្ចនៅប្រទេសថៃ នៅថ្ងៃទី៧ ខែកុម្ភៈ ២០២៤ ។
គោលដៅគឺដើម្បីបន្តវឌ្ឍនភាពនៃការចរចា ដែលបានចាប់ផ្តើមកាលពីថ្ងៃទី 28 ខែកញ្ញា ឆ្នាំ 2023 ក្នុងឱកាសដំណើរទស្សនកិច្ចរបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រីថៃ សេដ្ឋា ថាវីស៊ីន នៅកម្ពុជា នៃការបើកសករាជថ្មីក្នុងទំនាក់ទំនងក្នុងឱកាសចូលកាន់តំណែងថ្មី។ នៅពេលនោះ ភាគីកម្ពុជាបានលើកយកបញ្ហាការទាមទារដែនសមុទ្រត្រួតស៊ីគ្នារវាងប្រទេសទាំងពីរមកពិភាក្សា ។
បញ្ហានេះអាចត្រូវបានពិចារណា ព្រោះវាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ទាំងផ្នែកសន្តិសុខ ហើយថែមទាំងបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងការអភិវឌ្ឍន៍ប្រភពថាមពលដែលមានតម្លៃរាប់រយពាន់លានបាត ប៉ុន្តែការចរចាត្រូវបានពន្យារពេលជាង 53 ឆ្នាំមកហើយ ហើយនៅតែជាប់គាំងក្នុងភាពច្របូកច្របល់នៃព្រំដែនសមុទ្រ និងបញ្ហាបច្ចេកទេស។
សូម្បីតែក្នុងអំឡុងពេលដែលស្ថានភាពថាមពលនៅក្នុងទីផ្សារពិភពលោកមានការប្រែប្រួលខ្លាំងក៏ដោយ ក៏ប្រទេសនីមួយៗប្រឈមមុខនឹងវិបត្តិតម្លៃថាមពល បន្ទាប់ពីការផ្ទុះឡើងនៃសង្គ្រាមរុស្ស៊ី-អ៊ុយក្រែន។ ជាលទ្ធផល តម្លៃឧស្ម័នធម្មជាតិនៅលើទីផ្សារពិភពលោកកើនឡើង 40% បន្តដោយភាពចលាចលពីឧប្បត្តិហេតុអ៊ីស្រាអែល-ហាម៉ាស នោះជាសម្ពាធមួយទៀតលើតម្លៃថាមពលក្នុងទីផ្សារពិភពលោក រួមទាំងថៃផង ។
ដូច្នេះការស្វែងរកប្រភពថាមពលជំនួសសម្រាប់ស្ថិរភាពក្នុងតម្លៃសមរម្យ ដូច្នេះហើយ វាជាផ្លូវដែលត្រូវពន្លឿន។ ជាការពិតណាស់ រដ្ឋាភិបាលភឿថៃបានដឹងយ៉ាងច្បាស់អំពីសារៈសំខាន់នៃការជំរុញការចរចា OCA ដូច្នេះហើយ ខ្លួនបានអនុវត្តគោលនយោបាយលើបញ្ហានេះចាប់តាំងពីការចាប់ផ្តើមយុទ្ធនាការនេះ រហូតដល់លោកនាយករដ្ឋមន្រ្ដី សេដ្ឋា ឡើងកាន់តំណែង បានចាត់ថ្នាក់គោលនយោបាយនេះជាបញ្ហាសំខាន់ដែលត្រូវតែអនុវត្តជាបន្ទាន់ គេមើលឃើញពីដំណើរទស្សនកិច្ចនៅកម្ពុជាក្នុងពេលនោះថា ជាបញ្ហាចម្បង ។
ឱកាស - តម្រូវការ OCA
ក្រឡេកទៅមើលពីសក្តានុពលនៃតំបន់នោះ ដែលមានទំហំ ១៦.០០០ គីឡូម៉ែត្រការ៉េ វាអាចចាត់ទុកថាជាប្រភពបម្រុងឧស្ម័នធម្មជាតិដ៏សំខាន់នៅក្នុងប្រទេសថៃ ចាប់តាំងពី "ស្ថានភាពឧស្ម័នធម្មជាតិ" នៅក្នុងប្រទេសថៃបច្ចុប្បន្នគឺ ត្រូវបានប្រើប្រាស់ពីប្រភពចំនួន ៤៖ ១) ប្រភពផលិតផ្ទាល់របស់ប្រទេសថៃនៅឈូងសមុទ្រថៃ មិនថាជា Erawan, Bongkot ឬផ្សេងទៀតដែលមានចំនួន 47% ហើយហៀបនឹងបើកសម្បទានថ្មីលើកទី 24 ។
2) ប្រភពម៉ាឡេស៊ី (MTJA) មានចំនួន 11% ដែលប្រទេសថៃបានចរចាទិញបន្ថែម និងជាប់គាំងជាមួយករណីមួយចំនួន។ 3) ប្រភពមីយ៉ាន់ម៉ាមាន 16% ដែលត្រូវបានកំណត់ដោយបញ្ហា “ភូមិសាស្ត្រនយោបាយ” ជាមួយមហាអំណាចលោកខាងលិច និងទីតាំងយ៉ាដាណា/យ៉តាហ្គន ត្រៀមបញ្ឈប់ការផលិតនៅឆ្នាំ 2029/2031។ សម្បទានយ៉ាដាដែលក្រុមហ៊ុន Chevron ដកចេញ នៅតែប្រឈមនឹងបញ្ហាថាតើអ្នកណានឹងកាន់កាប់ និង 4) នាំចូលឧស្ម័នធម្មជាតិរាវ (LNG) ស្មើនឹង 23% ។
តាមរូបភាពខាងលើ ឆ្លុះបញ្ចាំងឱ្យឃើញថា ប្រទេសថៃពឹងផ្អែកជាចម្បងលើប្រភពផលិតកម្មពីឈូងសមុទ្រថៃ ព្រោះវាមានតម្លៃទាបបំផុត ប៉ុន្តែហានិភ័យនៅពេលអនាគតប្រភពផលិតកម្មនៅឈូងសមុទ្រថៃ ដែលមានរូបរាងជាអំពូលតូចនឹងរលត់បន្តិចម្ដងៗ ឬត្រូវប្រើប្រាស់ថយចុះតាមនោះដែរ ដូច្នេះថៃត្រូវរកប្រភពឧស្ម័នជំនួស។
បញ្ហាប្រឈម OCA
នៅម្ខាងទៀត ស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នឆ្លុះបញ្ចាំងភាពមិនច្បាស់លាស់នៃតម្លៃថាមពលនៅក្នុងទីផ្សារពិភពលោកនៅតែមានកម្រិតខ្ពស់។ លើសពីនេះ ប្រទេសផ្សេងៗជុំវិញពិភពលោកបានឈានទៅមុខជាមួយនឹងផែនការផ្លាស់ប្តូរថាមពល ដើម្បីក្លាយជាសង្គមកាបូនទាប។ សម្ពាធក្នុងការកំណត់វិធានការកាត់បន្ថយការបំភាយឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់កំពុងកើនឡើង ដូច្នេះហើយនៅពេលនេះ ប្រទេសថៃចាំបាច់ត្រូវសម្រេចចិត្ត និងកំណត់យុទ្ធសាស្ត្ររបស់ប្រទេសសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងថាមពលនាពេលអនាគតក្នុងទិសដៅដែលខ្លួននឹងដឹកនាំ។
ទោះបីជា LNG គឺជាប្រភពថាមពលដ៏ល្អសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងអំឡុងពេលផ្លាស់ប្តូរក៏ដោយ ប៉ុន្តែនេះមិនមែនជាជម្រើសតែមួយទេ ព្រោះបច្ចុប្បន្នបច្ចេកវិទ្យាថាមពលមានការអភិវឌ្ឍនិងរីកចម្រើនខ្លាំង ហើយវានឹងកាន់តែច្រើនឡើង ដែលថៃត្រូវមើលនិន្នាការពិភពលោកថានឹងទៅក្នុងទិសដៅណា។
“គណៈកម្មការគ្រប់គ្រងថាមពលមិនមានតួនាទីក្នុងការចរចាទេ ប៉ុន្តែបើសួរអំពី Protencial of OCA ច្បាស់ជាមានហើយ ព្រោះបើវិស័យកម្ពុជាមានការអភិវឌ្ឍ។ អ្វីដែលថៃនឹងទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ មិនចាំបាច់ដំណើរការបំពង់ថ្មីទេ អាចភ្ជាប់ឡើងវិញឥឡូវនេះ។ វាគួរតែជាដំណោះស្រាយដ៏ល្អក្នុងអំឡុងពេលនៃការផ្លាស់ប្តូរ ប៉ុន្តែពីមុំមួយផ្សេងទៀត យើងឃើញគំរូអាល្លឺម៉ង់ដែលកំពុងលេចចេញ អាឡឺម៉ង់មិនប្រើឧស្ម័នបំពង់ពីរុស្ស៊ីទេ។ បរិមាណឧស្ម័នដ៏ច្រើនបានបាត់។ គាត់បានទៅរកមើលការនាំចូលពីអាមេរិក ប៉ុន្តែវាហាក់ដូចជាអាល្លឺម៉ង់បានសាងសង់ស្ថានីយសម្រាប់អាម៉ូញាក់ ព្រោះគាត់គិតថា ១០ឆ្នាំទៀតនឹងលែងប្រើទៀតហើយ និន្នាការសកលគឺឆ្ពោះទៅរកអាម៉ូញាក់ ។
ដូច្នេះហើយ យើងត្រូវកំណត់ទិសដៅដោយមើលសង្គមសកល ដើម្បីដឹងថាវានឹងទៅទីណា ដូច្នេះហើយ ប្រសិនបើ OCA មិនត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងរយៈពេល 10 ឆ្នាំ វានឹងគ្មានប្រយោជន៍អ្វីឡើយ ព្រោះបើទោះបីជាអ្នកអាចយកវាឡើងបន្ទាប់ពីនោះ អ្នកនឹងត្រូវបង់ពន្ធកាបូនខ្ពស់ ហើយវាមិនមានតម្លៃទេ បើចង់ប្រើគួរយកមក ប៉ុន្តែអឺរ៉ុបយល់ឃើញដូច្នេះ ឧស្ម័នគឺទីពីរបន្ទាប់ពីអាម៉ូញាក់ យើងត្រូវពិនិត្យមើលវាផងដែរ»។
ការបង្កើតក្រុមហ៊ុនបណ្តាក់ទុនរួមគ្នា
ការស្វែងរកសេចក្តីសង្ខេបនៃបញ្ហាបែបនេះប្រហែលជាមិនងាយស្រួលនោះទេ ប៉ុន្តែវាមិនមែនជាក្តីសង្ឃឹមទាំងស្រុងនោះទេ ដោយហេតុផលនេះលោក Peeraphan Saleerathaviphak ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងថាមពល អ្នកដែលមានជំនាញផ្នែកច្បាប់ យើងបានមើលរំលងបញ្ហាទឹកដី និងបញ្ហាបច្ចេកទេស ហើយបានរៀបចំសម្រាប់វា។
ធ្លាប់បានចែងថា «OCA Thailand-Cambodia ស្ថិតនៅក្នុងបញ្ជីបន្ទាន់ យោងតាមគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាល ព្រោះវានឹងជួយបង្កើតសន្តិសុខថាមពល និងជួយថែរក្សាតម្លៃផងដែរ បញ្ហារបស់ OCA ត្រូវបានពិភាក្សាជាមួយនាយកដ្ឋានឥន្ធនៈរ៉ែ ។ ខ្ញុំចង់ពិភាក្សាជាមួយក្រសួងការបរទេស ចំពោះអ្វីដែលអាចធ្វើបានក្នុងក្របខណ្ឌនៃអនុស្សរណៈនៃការយោគយល់គ្នា (MOU) ឆ្នាំ ២០០១ ដែលមានស្រាប់ (ទាមទារឲ្យមានការបង្កើតគណៈកម្មាធិការបច្ចេកទេសចម្រុះថៃ-កម្ពុជា) គេគិតថាមិនចាំបាច់ធ្វើ MOU ថ្មីទេ ប៉ុន្តែត្រូវតែចរចា ក្នុងពេលដំណាលគ្នា។
ទាំងអំពីព្រំដែន និងអំពីការប្រើប្រាស់ បញ្ហាទាំងពីរត្រូវបានចរចាក្នុងពេលតែមួយ ប៉ុន្តែពួកគេប្រហែលជាមិនបញ្ចប់ជាមួយគ្នាទេ អាចមានការគ្រប់គ្រងតំបន់ដើម្បីផលិតប្រេង។ ធ្វើយ៉ាងណាទើបមិនរំខានព្រំដែន? វាអាចទៅរួចដែលមានទម្រង់ វាគឺជាអង្គការ ឬក្រុមហ៊ុនរួមគ្នា ដែលភាគីទាំងពីរនឹងកាន់កាប់ភាគហ៊ុន និងចែករំលែកអត្ថប្រយោជន៍ យកប្រេងមកប្រើប្រាស់ជាមុនសិន ហើយអត្ថប្រយោជន៍ត្រូវបានចែករំលែក។
ចំណែកលោក Khamnoon Sitthisaman សមាជិកព្រឹទ្ធសភា មានមតិខុសគ្នាថា OCA ត្រូវតែបញ្ចប់ការចរចាខ្សែព្រំដែនជាមុនសិន បន្ទាប់មកយើងត្រូវតាមដានលើ«គំរូ»ដែលឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីនិងរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងថាមពលបានកំណត់។ តើវានឹងនាំឲ្យមានដំណោះស្រាយរួមគ្នាជោគជ័យឬអត់? ទាំងអស់នេះអាស្រ័យលើ ការសម្រេចចិត្តរបស់រដ្ឋាភិបាល ៕