ដោយ សូរ្យរិទ្ធ៖
នៅឆ្នាំ 2024 នេះ សមរភូមិបោះឆ្នោតសកលជាង 40 ប្រទេស/ដែនដីជុំវិញពិភពលោក ដែលអ្នកមានសិទ្ធិបោះឆ្នោតចំនួន 41% នៃចំនួនប្រជាជនពិភពលោក ។
ប្រទេសគ្រាក់ៗដែលមានឥទ្ធិពលលើឆាកនយោបាយ និងសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក កំពុងប្រជែងគ្នាដណ្តើមតំណែងជាមេដឹកនាំថ្មីក្នុងឆ្នាំតែមួយ រួមមាន សហរដ្ឋអាមេរិក ឥណ្ឌា តៃវ៉ាន់ ប្រេស៊ីល ឥណ្ឌូនេស៊ី និងរុស្ស៊ី ប៉ុន្តែលទ្ធផលបោះឆ្នោតមានសារសំខាន់ នឹងមានឥទ្ធិពលដ៏ធំបំផុតលើអនាគតរយៈពេលខ្លីនៃពិភពលោករបស់យើង គឺការបោះឆ្នោតប្រធានាធិបតីនៃកោះតូចៗ ដូចជា «តៃវ៉ាន់» ឬសាធារណរដ្ឋចិន ជាដើម នៅថ្ងៃទី 13 ខែមករានេះ ជាដើម ។
ការបោះឆ្នោតរបស់តៃវ៉ាន់នឹងឆ្លុះបញ្ចាំងទៅកាន់ពិភពលោកថា តើប្រជាជនតៃវ៉ាន់គិតយ៉ាងណាចំពោះទំនាក់ទំនង និងស្ថានការណ៍ចិនជាមួយតៃវ៉ាន់? រួមជាមួយនឹងការកំណត់«កម្តៅ» នៅច្រកសមុទ្រតៃវ៉ាន់ និងទំនាក់ទំនងរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកជាមួយចិន គឺជាកត្តាកំណត់ស្ថិរភាពនៃពិភពលោក ។
ភាពតានតឹងរបស់តៃវ៉ាន់ សហរដ្ឋអាមេរិក ជាមួយនឹងចិន វាទំនងជាកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ និងអង្រួនស្ថិរភាពពិភពលោកឲ្យរង្គើ ប្រសិនបើ «ឡៃ ឈីងតេ (Lai Ching te)» មកពីគណបក្សប្រជាធិបតេយ្យឈានមុខ (DPP) ឬគណបក្សកាន់អំណាចបច្ចុប្បន្នដែលគាំទ្រឯករាជ្យភាពតៃវ៉ាន់ ឈ្នះការបោះឆ្នោត?
ប៉ុន្តែប្រសិនបើ DPP មិនឈ្នះ ហើយមានការចាត់តាំងរដ្ឋាភិបាលប្រឆាំងមួយនឹងត្រូវបានបង្កើតឡើង ដោយកណបក្សកុកមីងតាំង (Kuomintang =KMT) ជាមួយគណបក្សប្រជាជនតៃវ៉ាន់ (TPP) និងបេក្ខជនឯករាជ្យផ្សេងទៀតដែលគាំទ្រទំនាក់ទំនងជាមួយរដ្ឋាភិបាលចិនដីគោក សភាពការណ៍ទំនងជាធូរស្រាល ។
សម្រាប់ការបោះឆ្នោតនៅ «សហរដ្ឋអាមេរិក» ដែលជាប្រទេសមហាអំណាចលេខ ១ របស់ពិភពលោក ពិតណាស់ថា ការមានរដ្ឋាភិបាល និងប្រធានាធិបតីមកពីគណបក្សដែលមានមនោគមវិជ្ជាខុសគ្នា វានឹងប៉ះពាល់ដល់គោលនយោបាយក្នុងស្រុក។ ថាតើវាជាទិដ្ឋភាពនយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច សង្គម និងនយោបាយអន្តរជាតិ ទាំងសង្គ្រាម រុស្ស៊ី-អ៊ុយក្រែន អ៊ីស្រាអែល-ហាម៉ាស ភាពតានតឹងជាមួយចិន រហូតដល់គោលនយោបាយបរិស្ថាន ដែលបានកើតឡើងក្នុងសម័យ ដូណាល់ ត្រាំ នៅពេលដែលសហរដ្ឋអាមេរិកដកខ្លួនចេញពី «កិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុងប៉ារីស(Paris Agreement)» ។
ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ បើការបោះឆ្នោតនៅប្រទេសឥណ្ឌា ដែលជាប្រទេសមានប្រជាជនច្រើនជាងគេក្នុងពិភពលោក និងកំពុងមានឥទ្ធិពលកាន់តែខ្លាំងឡើងក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ច លទ្ធផលបានចេញមកគឺថា «ប្រសិនលោក ណារេនដ្រា ម៉ូឌី (Narendra Modi)» នាយករដ្ឋមន្ត្រីបច្ចុប្បន្ន ចាញ់ការបោះឆ្នោត វានឹងប៉ះពាល់ដល់គោលនយោបាយយុទ្ធសាស្ត្រផ្សេងៗរបស់ឥណ្ឌា ដែលផ្តួចផ្តើមដោយរដ្ឋាភិបាលរបស់គាត់ ហើយវាក៏នឹងជះឥទ្ធិពលដល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក ក្នុងការអូសទាញឥណ្ឌាឱ្យទៅជាសម្ព័ន្ធមិត្ត ដើម្បីទប់ទល់នឹងអំណាចជាមួយចិនផងដែរ ។
នៅឯ «ឥណ្ឌូនេស៊ី»វិញ ប្រធានាធិបតី ចូកូ វីដូដូ (Joko Widodo) បានដាក់ស្តង់ដារខ្ពស់ណាស់ក្នុងរយៈពេលប្រាំបីឆ្នាំរបស់គាត់ ទាំងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងតួនាទីរបស់គាត់នៅលើឆាកពិភពលោក។ ការបោះឆ្នោតនឹងប្រព្រឹត្តទៅនៅថ្ងៃទី ១៤ ខែកុម្ភៈ ដោយមានតួអង្គប្រជែងថ្មី គឺ ឧត្តមសេនីយ ប្រាបូវ៉ូ ស៊ូបៀនតូ (Prabowo Subianto) អតីតរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការពារជាតិ ដែលជាកូនប្រសាររបស់អតីតប្រធានាធិបតី ស៊ូហារតូ (Suharto) និង ហ្គីប្រាន រ៉ាកាប៊ូមីង (Gibran Rakabuming) កូនប្រុសរបស់លោក ចូកូ វីដូដូ បច្ចុប្បន្ន ក៏កំពុងឈរឈ្មោះជាអនុប្រធានាធិបតីផងដែរ ។
ចំណែកការបោះឆ្នោតរើសប្រធានាធិបតី«រុស្ស៊ី» ដែលនឹងប្រព្រឹត្តទៅក្នុងខែមីនានេះ មិនសូវសំខាន់នោះទេ នេះមិនមានន័យថា រុស្ស៊ីមិនសំខាន់នៅលើឆាកពិភពលោកទេ ប៉ុន្តែដោយសារលទ្ធផលបោះឆ្នោតជាអ្វីដែលដឹងរួចទៅហើយ គឺ «វ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន» នឹងបន្តមួយអាណត្តិទៀត ហើយគោលនយោបាយរុស្ស៊ីណាមួយនឹងបន្តយ៉ាងរលូន។
ដូច្នេះ ការបោះឆ្នោតរុស្ស៊ីមិនផ្លាស់ប្តូរឥទ្ធិពលរបស់ខ្លួនមកលើពិភពលោកតាមមធ្យោបាយណាមួយឡើយ ហើយត្រូវបានគេលើកឡើងថា «ជាការបោះឆ្នោតបញ្ឆោតនៅលើពិភពលោក» ៕