ពីវេបសាយថៃ thairath អ្នកនិពន្ធ : អាសាម (อาสาม)

ប្រែសម្រួលដោយលោក សូរ្យរិទ្ធ

បញ្ហារាតត្បាតនៃមេរោគកូវីដ-១៩ ចាត់ទុកថាជាបញ្ហារបស់ពិភពលោក ទោះពីមុនផ្ទុះកូវីដ និងកូវីដឥឡូវ ប្រទេសណាក៏ដោយ កុំអួតថា ប្រទេសអញគ្មានអ្នកក្រ គ្មានអ្នកគ្មានផ្ទះសម្បែង គ្មានអ្នកសុំទាន គ្មានជនអនាថា ។ល។ សូម្បីប្រទេសរីកចំរើននៅអឺរ៉ុបមួយចំនួន ឬប្រទេសមហាអំណាច ក៏នៅមានអ្នកគ្មានផ្ទះ ដេកតាមចិញ្ចើមថ្នល់ អនាថា ចុះទម្រាំប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ដែលប្រឹងងើបពីវាលរហោស្ថាន រឿងអីដែលមិនជួបបញ្ហាខ្លះៗក្នុងសង្គមជាតិរបស់ខ្លួន !

សព្វថ្ងៃ ទូទាំងពិភពលោករស់នៅជាមួយ «កូវីដ-១៩» ប្រមាណជាង ២ ឆ្នាំហើយ រលកនៃវីរុសដ៏សាហាវចំនួន ៣ លើកត្រូវបានវាយប្រហារ រលកដំបូងប្រឈមជាមួយបញ្ហាខ្វះ«ម៉ាស» និង «ជែល-អាល់កុល» ដល់រឿងមួយទៀតដែលមិននឹកស្មានដល់គឺ «មេរោគបម្លែងថ្មី» ដែលគ្មាននរណាធ្លាប់ជួប ។ រលកទី ២ មកដល់គឺ «ផ្សារបង្គា-បង្កង» នៅសាមុទ្រប្រាកានលើកនេះថៃគ្រប់គ្រងបាន ដោយមានបទពិសោធខ្លះមកហើយ ។

ប៉ុន្តែនៅពេលប្រឈមនឹងរលកទី 3 នៃក្រុមអភិជន ប្រទេសថៃក៏ឈានចូលក្នុងវិបត្តិដ៏ធ្ងន់ ដោយសារតែវីរុសបម្លែងថ្មីមកពីអង់គ្លេស ភាពវឹកវរបានកើតឡើង នៅពេលដែលអ្នកជំងឺមានការកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស ពីរាប់រយទៅរាប់ពាន់នាក់ បណ្តាលឱ្យប្រព័ន្ធសុខាភិបាលសាធារណៈរបស់ថៃស្ទើរតែមិនអាចដោះស្រាយបាន ។

ខណៈពេលកំពុងសរសេរ scoop នេះ អ្នកនិពន្ធខ្លួនឯងត្រូវតែធ្វើការកែតម្រូវដោយធ្វើការនៅផ្ទះ ប៉ុន្តែមានកន្លែងខ្លះ (ចាំបាច់) ដើម្បីចេញទៅរកអាហារដើម្បីទ្រទ្រង់ជីវិត ហើយអ្វីដែលអ្នកឃើញគឺ អ្នកខ្លះញ៉ាំនៅចិញ្ចើមថ្នល់ ហើយពួកគេមិនបានពាក់ម៉ាសទេ មិនដឹងថា ពួកគេលាងជែល និងអាល់កុលឬអត់ ហើយមិនដឹងថាអ្នកណាឆ្លងមេរោគកូវីដ-១៩ ដែរទេ... ?

ពីទិន្នន័យរបស់មូលនិធិឥស្សរជនឃើញថា ក្នុងឆ្នាំ ២០២០ មានប្រជាជនថៃប្រើជីវិតនៅលើថ្នល់ ឬហៅថា «មនុស្សគ្មានផ្ទះ» ក្នុង ៥ តំបន់កណ្តាលរាជធានីបាងកករបស់ថៃ គឺ តំបន់ផ្រះណៈខន, បាងសឺ, ចតុចក្រ, បៈធុមវ៉ាន់ និងស៊ុមផាន់វង្ស មានចំនួន ៤.៤៣២ នាក់ ស្រី ២.៦២៣ នាក់ ប្រុស ១.៨៥៥ នាក់ ។

អ្នកអនាថាតាមចិញ្ចើមថ្នល់ បែងចែកដូចខាងក្រោម ៖

-មនុស្សអនាថា ១.៧០២ នាក់

-មនុស្សប្រមឹក ៩២០ នាក់

-មនុស្សប្រើទីសាធារណៈបណ្តោះអាសន្ន ៨០០ នាក់

-មនុស្សកើតរោគផ្លូវចិត្ត ៩៣២ នាក់

-មនុស្សក្រីក្រ ៤០២ នាក់

-មនុស្សគ្មានផ្ទះសម្បែង ៤១៥ នាក់

-បុគ្គលិកផ្នែកលក់សេវាកម្មឯករាជ្យចំនួន ៨៩៣ នាក់

-គ្រួសារអនាថា ៩២៤ នាក់

-និងដទៃៗទៀត

សំណួរគឺថាតើប្រជាជនទាំងនេះកំពុងរងគ្រោះពីបញ្ហាកូវីដ-១៩ឬទេ មានម៉ាសប្រើឬអត់ ?

ចម្លើយរបស់លោក អាត់ចារ៉ា សូរ៉ាវ៉ារី (Atchara Sorawari) អគ្គលេខាធិការនៃមូលនិធិអ៊ីស្លាម មូលនិធិដែលយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នកគ្មានផ្ទះសម្បែងថា អ្នកទាំងនេះគ្មានផ្ទះសម្បែងអស់រយៈពេលជាច្រើនទសវត្សមកហើយ ដែលរៀងរាល់ថ្ងៃអង្គារ៍ មូលនិធិនេះះះសនាំយកអាហារទៅចែកចាយនៅតំបន់ប្រឡាយ ។

មនុស្សគ្មានផ្ទះសម្បែងថ្មីកើនឡើង

អាត់ចារ៉ា និយាយថា សព្វថ្ងៃតាមការសង្កេតឃើញថា មានជនអនាថាថ្មីកើនឡើង មួយចំណែកអាចមកពីកូវីដ-១៩ ធ្វើឲ្យមនុស្សគ្មានការងារធ្វើ ។ ការចុះទៅតាមទីកន្លែងក្នុងពេលកើតកូវីដ-១៩ ពួកគាត់បានចែកអាហារ ១៥០ កញ្ចប់, តមក កូវីដចាប់ផ្តើមរាតត្បាតរលកទី ១+២ បន្ថែមដល់ ២៥០ កញ្ចប់, ចូលមកដល់រលកទី ៣ មានមនុស្សមកសុំអាហារជាង ៤០០ កញ្ចប់ ដែលលទ្ធភាពមានត្រឹម ៣០០ កញ្ចប់ប៉ុនណោះ ។

«អ្វីដែលគួរឱ្យព្រួយបារម្ភគឺ អ្នកសុំទានថ្មី ខុសពីអ្នកសុំចាស់ ព្រោះមិនថាជួបបញ្ហានេះធ្ងន់ប៉ុនណាទេ ក៏គាត់អាចរស់បានដែរ ប៉ុន្តែអ្នមកសុំមុខថ្មី ជាពិសេសអ្នកដែលទើបតែបាត់បង់ការងារ ក្រុមមួយនឹងក្លាយជាមនុស្សគ្មានផ្ទះសម្បែង ក្រុមមួយទៀតនឹងសម្រេចចិត្តមិននៅលើភពផែនដីនេះ» លោក អាត់ចារ៉ា ៕