Admin សូរ្យរិទ្ធ៖

ភ្ញាក់ផ្អើលមែនទែន !! អ្នកស្រុកសុរិន្ទ បានរកឃើញតួអក្សរខ្មែរបុរាណឆ្លាក់លើ(ថ្មខម=ខ្មែរ)ដំបូងនៃពិភពលោក បង្ហាញពីព្រេងនិទានដែលអ្នកភូមិថៃយកទៅប្រើប្រាស់ជាថ្មសំលៀងកាំបិត តែពួកគេត្រូវធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់ ដោយហេតុដូច្នេះទើបពួកគេយកទៅសារមន្ទីរប្រាសាទភូមិប៉ូន ក្នុងខេត្តសុរិន្ទ បន្ទាប់មកគាត់បានជាពីជំងឺ ។

សូមបញ្ជាក់ពាក្យថា ខម = ខ្មែរ ។ នៅហ្វេសប៊ុកឈ្មោះ «វប្បធម៌ខ្មែរ khmer Culture» បានសរសេរសម្រាយពាក្យថា «ខម»នេះថា... «យើងតែងតែឮនិងឃើញជនជាតិ ស្យាម និង លាវ ហៅមកកាន់ខ្មែរយើង ។ បច្ចុប្បន្នជនជាតិស្យាម ខ្លះបាននិងកំពុងយកពាក្យ «ខម»មកបាំង«ខ្មែរ» ! ដោយគ្មានជនជាតិឯណាស្គាល់ខមនោះទេ មានតែសៀម និង​លាវទេដែលហៅខ្មែរថា«ខម ! »។

កាលពីថ្ងៃទី ២៥ ខែមិថុនា នៅសារមន្ទីរប្រាសាទភូមិប៉ូន ស្រុកស័ងខៈ ខេត្តសុរិន្ទ បានប្រទះឃើញតួអក្សរបុរាណដែលត្រូវបានឆ្លាក់នៅលើវត្ថុបុរាណ មានឆ្លាក់លើថ្មភក់ដែលមានសភាពមិនពេញលេញ ដោយសារបាក់បែក ខូចខាច នៅ​សល់តែតួអក្សរចំនួនប្រមាណ ១៤ តួប៉ុណ្ណោះ មានកម្ពស់ប្រហែល ១,៥ - ២ សង់ទីម៉ែត្រ ។ តាមការបញ្ជាក់ដោយនាយកដ្ឋានសិល្បៈវិចិត្ររបស់ថៃ ជាចរិតនៃអរិយធម៌ខ្មែរពីបុរាណ នៅក្នុងអាណាចក្រចេនឡា នោះត្រូវបានបង្កើតឡើងជាជំនាន់ដំបូងនៃពិភពលោក ដែលវត្ថុបុរាណនេះមិនដឹងថា ជាចំណែកអ្វីខ្លះ ឬជាឧបករណ៍ចម្លាក់អ្វីទេ ប៉ុន្តែត្រូវបានប្រើដោយអ្នកភូមិនៅតំបន់នោះដើម្បីប្រើជាកាំបិត និងកិនម្សៅពីជីដូនជីតារហូតដល់ឈានដល់ចៅ ។

បន្តបន្ទាប់មក ក្មេងៗដែលបានរក្សាទុកបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺ មិនសុខសប្បាយ ទើបធ្វើពិធីចូលរូប ហើយក៏បានដឹងរឿងនោះថា «មានវត្ថុបុរាណនៅក្នុងផ្ទះ បណ្តាលឱ្យអ្នកនៅក្នុងផ្ទះមិនបានសុខសប្បាយ ចេះតែឈឺ ទាល់តែនាំវត្ថុបុរាណនោះត្រឡប់ទៅកន្លែងដើមវិញ ។ មុនពេលដែលអ្នកភូមិនាំត្រឡប់មកឲ្យអាជ្ញាធរវិញរក្សាទុកនៅក្នុងបន្ទប់សារមន្ទីរបូរាណវិទ្យានៅប្រាសាទភ្នំប៉ូន ដែលជាប្រាសាទចំណាស់ជាងគេបំផុតនៅប្រទេសថៃ ដែលមានអាយុកាលជាង ១.៣០០ ឆ្នាំកាល​ពី២ឆ្នាំមុន បន្ទាប់មកអ្នកភូមិដែលឈឺ ក៏មានសភាពធម្មតាវិញ មិនមានរោគសញ្ញាអ្វីត្រូវបានរកឃើញទៀតឡើយ»។

សម្រាប់ប្រាសាទភូមិប៉ូន មានទីតាំងបុរាណវិទ្យាចំនួន ៤ គឺប្រាសាទថ្មឥដ្ឋចំនួន ៣ និង ថ្មបាយក្រៀម១ ដែលមានអាយុកាលយ៉ាងតិច ២ សម័យ ដំណាក់កាលនៃការសាងសង់ គឺប្រាសាទឥដ្ឋធំមួយ ហើយប្រាសាទនៅភាគខាងជើងគឺជាប្រាសាទដែលមាន រចនាបថខ្មែរចំណាស់ជាងគេបំផុតនៅក្នុងប្រទេសថៃ គឺប្រហែលសតវត្សទី ១៣ ឬ ប្រហែល ១.៣០០ ឆ្នាំ ឬច្រើនជាងនេះ ៕

ប្រែសម្រួលពីវេបសាយថៃ  dailynews